در خونگاه

بخشی از مقدمه کتاب

درخونگاه یا همان (کاکا آکل و داش رستم) یک نمایشنامه پارودی است، یک نقیضه و یک شوخی با صادق هدایت و داستان داش آکلش، یک کمدی نامه از زندگی مردمان کف خیابان.

قصه داش آکل را همه می دانند و یا کم و بیش فیلمش را دیده اند.اما تئاتر کمدی و پارودی اش را ندیده اند. در بروشور این نمایش آمده است؛ طهرون قدیم چهار محله ی قدیمی داشت: سنگلج، عودلاجان، بازار و چاله میدان.

درخونگاه از محله های قدیمی طهران بود که در بخش سنگلج قرار داشت. طرفای چهار راه گلوبندک. این قصه سرگذشت آدم های این محلات است. درخونگاه یا درخوان گاه در لغت نامه دهخدا؛ جایگاهی بود که خوانی و سفره ای می گستردند و مردم را به مهمانی و سور فرا می خواندند. به مهمانی در خونگاهی ها خوش آمدید.

در بررسی پارودی به عنوان گونه ای از کمدی یا طنز یا هر کل جامعی که می شود نام برد، می بایست به فاصله "تمسخر" و شوخی دقت و توجه کرد. بیایید فرض کنیم که مسخره گی، در واقع مترادف با یک جور دهن کجی سر باز زننده از ساختار است؛ یک جور عرف گریزی و کالبد شکافی هنجار و تمسخر، در واقع واکنشی دفاعی به هنجار و یک کل سیستماتیک برابر با ساختار، است. ساختار نمایش در خونگاه از این گونه است که گفته شد.